ποίημα
της
εβδομάδας
Το καλοκαίρι σβήνει:
Τα φύλλα πέφτουν ένα ένα, δύο δύο από δέντρα που συνορεύουν
µε τη νέα παιδική χαρά. Στα κενά των απογευµάτων µαζεύονται νέες µητέρες στις κούνιες και στο σκάµµα
αφήνοντας τα παιδιά ελεύθερα.
Πίσω τους, στα διαλείµµατα,
στέκονται σύζυγοι µε εξειδικευµένα επαγγέλµατα, πιο πίσω απλωµένες µπουγάδες,
και τα άλµπουµ, µε την ένδειξη Ο γάµος µας στο εξώφυλλο, δίπλα στην τηλεόραση:
Μπροστά τους, ο άνεµος
διαλύει τα στέκια όπου είχαν κάποτε φλερτάρει
read more... στέκια που περιµένουν κι άλλα φλερτ (µόνο που οι εραστές είν’ όλοι στο σχολείο), και τα παιδιά τους, που τόσο ήθελαν να βρουν κι άλλα άγουρα βελανίδια, περιµένουν να τα πάνε σπίτι. Η οµορφιά τους στόµωσε. Κάτι τις σπρώχνει στην άκρη της ίδιας της ζωής τους. Φίλιπ Λάρκιν (Φίλιπ Λάρκιν, Όσο υπάρχει ακόµη καιρός,, µτφρ. Θοδωρής Ρακόπουλος, εκδ. Πατάκη) less..