CGS-Poetry on board
Με ρυθμική αρμονία και λυρική ευαισθησία, η Τσαμπίκα Χατζηνικόλα αποτυπώνει, στην ποιητική της συλλογή «Ακροδάκτυλα», τον πόνο της απουσίας και τη μαγεία του έρωτα, ανάγοντας το σώμα σε εφαλτήριο μνήμης και αναστοχασμού.
#CGS #cgs_humanities #poetry
Τσαμπίκα Χατζηνικόλα
ποίημα
της
εβδομάδας
Συλλογίζομαι αυτούς που αγαπούν
Συλλογίζομαι αυτούς που αγαπούν
τη λάμψη των ματιών όταν τους καθρεφτίζουν,
το φως κάτω από βλέφαρα κλειστά
και πίσω από τις γρίλιες τις κλειστές,
τα μεσημέρια του καλοκαιριού
και κείνα του βροχερού φθινοπώρου
με τις κουρτίνες διάπλατα ανοιχτές·
κι αγάπησα αυτούς που λάτρεψαν
τη σπίθα των θλιμμένων ματιών,
τις δυο ρυτίδες στο στόμα δίπλα,
εκεί που γέλιο και θλίψη τρεμοπαίζουν σιωπηλά.
(Τσαμπίκα Χατζηνικόλα, Ακροδάχτυλα, εκδ. Πόλις)