Τα Δώρα

Ιδιαίτερο κεφάλαιο της ζωής μας είναι τα δώρα· όχι αυτά που δίνεις (αυτά που λες, ας πάνε στο καλό, δόθηκαν όπως δόθηκες κι εσύ – αμέριστα: ποτέ δεν θα ξανάρθουν στη μνήμη σου για να σε βασανίσουν με τύψεις μάταιες ή για να στάξουν το αργό τους δηλητήριο στην καρδιά, εκεί που στάλαζε ο ύπνος)· όχι, τούτα δεν σε θυμούνται […]

Ημερολόγιο τοίχου

Κι όσο για τα παιδιά ψηλώνουν γρήγορα μαθαίνουνε να θάβουν τα νεκρά πουλιά, συναγωνίζονται στην αντοχή και στην ταχύτητα να δούμε ποιος ποιος ποιος θα τα φυλάει. Οι μητέρες τους μετράν το ύψος μέρα τη μέρα μικρά σημάδια στον τοίχο με το μέτρο τους ρίχνει μπόι ο χρόνος κι αλλάζουν μέγεθος όπως τα ρούχα αρχίζουν έπειτα οι πυρετοί και τα […]

Υπερωκεάνιο όπως εγώ

Μα τι γενναίο τίποτα τα χείλη σου – κι εγώ που ‘θελα μόνο να αρθρώσουν τ’ όνομά μου σα να κρατάνε τρία βότσαλα φυλακισμένα, εσύ για μια στιγμή μονάχα σκέψου νερά σκοτάδια μέσα σου βουβά κι άγνωστα κήτη να σαλεύουν στο τέλος, σκέψου θα μπορούσες να γίνεις υπερωκεάνιο όπως εγώ κι ας βυθιζόσουν αύτανδρη μετά (όπως κι εγώ το κάθε […]

Επίχρυσο

CGS-Poetry on board Κάθε εβδομάδα, ένα διαφορετικό ποίημα κοσμεί τους πίνακες του σχολείου. Η συμβολιστική κομψότητα και η μοντερνιστική οικονομία της ποίησης του Στρατή Πασχάλη καθρεφτίζονται με έναν μοναδικό τρόπο στο σημερινό ποίημα, που προέρχεται από την ποιητική του συλλογή «Άνθη του νερού» (εκδ. Ίκαρος). Στρατής Πασχάλης   ΕΠΙΧΡΥΣΟ Άφησα πίσω μου το δρόμο και χώθηκα μέσα στο κίτρινο των [...]

Ψηλάφιση

Κάθε εβδομάδα, ένα διαφορετικό ποίημα κοσμεί τους πίνακες του σχολείου. Το ποίημα του Γιάννη Αντιόχου προέρχεται από την τελευταία του ποιητική συλλογή με τίτλο «Αυτός ο κάτω ουρανός» (εκδ. Ίκαρος), η οποία βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 2020. Γραφή μοντερνιστική με μια εντυπωσιακή αίσθηση προσωδίας, που φωτίζει τον πεζολογικό χαρακτήρα του ποιήματος και πυκνώνει νόημα και συναίσθημα σε [...]